Lekker losjes bot aan't doen

Ciao tutti!!

Kinders, wat een malle tijden. Die vliegen, overigens, want ik zit hier alweer bijna drie weken! De laatste dagen ginger echter langzaam aangezien ik kanonnekapot was. Ik zal uitleggen waarom.
Het is vandaag donderdag en afgelopen vrijdag na school pakte ik met Derkie de trein naar Perugia. Waarom, hoor ik jullie denken, nou om Ruub en Jel op te zoeken (kan jij ook doen: ruubjel.waarbenjij.nu). Daar aangekomen waren we dronken omdat we voor tijdens onze treinreis e.e.a. aan versnaperingen hadden meegenomen.
Die gasten hebben een heel erg acceptabel appartement, waar ik niet verder op in zal gaan aangezien het niet echt interessant is. We hebben in elk geval gezellig gegeten en kennis gemaakt met de lokalen die Ruub&Jel reeds tot hun kring hadden gerekend. 's Avonds zwalkten we over de straten en gingen we opeens een huis in, niemand had mij namelijk ingelicht over het feit dat we iemands verjaardag gingen bezoeken.
Eenmaal binnengekomen voelde ik me snel thuis aangezien er een koelkast was en allemaal retedolle mensen. Het huis bleek van Ramon te zijn, maar ik noemde hem alleen maar Benicio del Toro, aangezien hij een esè was en passend genoeg op hem leek.
De party was heel lache, we hebben salsa gedanst waar Jelmer een heel goed filmpje van heeft gemaakt (als een stelletje debielen) en veel lol gehad. Na dat feest deden we nog ergens een biertje en toen was het bedtijd. De volgende dag hebben we door de stad gelopen, koffie gedronken en naar huis gegaan om toch maar weer te slapen, aangezien er die avond iets groots op het programma stond. Casper, de Local Hero, had geregeld dat wij VIP naar een feestje konden als wij hem hielpen een hele bus vol feestgangers te proppen naar een discotheek. Natuurlijk hebben wij met zn vieren garant gestaan voor hoogstens 5 personen, maar het feest ging desalniettemin door.
We gingen dus met de bus naar die club die echt tergend gigantisch was. Er konden 3000 man ofzo in. Binnengekomen gingen de jongens kwijlen en kreeg hier en daar iemand een hartaanval van de ongelooflijke vrouwen die daar rondliepen. Er dansten ook verschrikkelijk ordinaire vrouwen (en soms mannen) op de tafels. Het was in elk geval zo dat we de hele avond gratis dronken, dus dat was heel mooi, en het vrouwelijk schoon lieten we natuurlijk niet links liggen, want dat zou ook lullig zijn.
We gingen als allerlaatsten naar buiten en namen de bus terug om een gat in de dag te tukken.
Teruggekomen in Bologna voelde ik me niet lekker, ik had een verragte keel, het leek me namelijk slim om buiten te staan in slechts een shirt terwijl het heus niet zo warm was, midden in de nacht. Het bleek dat ik iets had opgelopen, want de volgende dag kwam koorts ecc, wat gister pas is afgelopen. Iedereen hier is ziek, dus ik heb simpelweg mijn graantje meegepikt.
Deze week is dus min of meer sjebbes, fucking sjebbes. Ik slaap min of meer op tijd en eet iets anders dan pasta of pizza, en het is de eerste week dat we 's avonds ook thuis hebben gezeten. Vanavond heb ik echter een soort gedwongen 'date', Italiaans, 23, maar het is niet wat je denkt. Ik moet dit eerst even afwachten en dan vertel ik over haar.

Ik ben onderhand heel benieuwd hoe het met mijn beloved ones in Nederland gaat. Jullie moeten een berichtje achterlaten hoe het gaat. I will write it down in my diary, and laugh about it later that night!!!!!!!!

Tijd om te gaan, voordat de vijand de overhand neemt, allora ciao e a presto!!