Bucket list

Lieve mensen,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik jullie geschreven heb. Dat komt omdat ik de afgelopen weken even wat rustiger aan wilde doen: ik had een aantal hele goede boeken waar ik maar niet aan toe kwam, ik heb veel gewandeld en wilde ook echt mezelf weer leren kennen. Het is eigenlijk ook (h)eerlijk om met een goed glas wijn op de bank te zitten, met een goede Tolstoj, of gewoon converseren over het leven, het grote ‘weten’ en politiek. Veel gewandeld dus; op een winderige dag op het strand, heerlijk! Echt even lekker doorwaaien, alleen met je gedachten. Er zit heel veel geluk in afzondering.

Helaas heb ik daardoor wel een en ander moeten missen: terwijl iedereen naar Cordoba ging om te skydiven, zat ik alleen thuis (een rapport te lezen over het aandeel van multinationals in de problematiek van ontwikkelingslanden). Dus iedereen was daar heen, heb ik hele goeie verhalen over gehoord. Ik bedenk me nu opeens dat ik er wel bij was, en dat ik geen letter uit een boek heb gelezen, laat staan ‘mezelf wilde leren kennen’.

In plaats daarvan ben ik mijn bucket list aan het afvinken. Een bucket list is al hetgene dat je nog wil doen voordat je doodgaat, maar in mijn geval kan je bij bijna al die activiteiten doodgaan. Zo ben ik naar Boca Jrs – River Plate geweest. Volgens mij weet iedereen wel wat voor match dit is, maar voor gevallen dat je niks weet is er nog altijd Wikipedia, dat het volgende over dit festijn te melden heeft: “The Superclásico is known worldwide as one of the fiercest and most important derbies.[3] In April 2004, the English newspaper The Observer put the Superclásico at the top of their list of "50 sporting things you must do before you die", saying that "Derby day in Buenos Aires makes the Old Firm game look like a primary school kick-about.
En voor wie dat niet begrijpt heb je weer Google Translate, maar volgens mij werken er alleen maar allochtonen bij Google want het volgende komt eruit: “De Superclásico staat wereldwijd bekend als een van de felste en meest belangrijke derby's. [3] In april 2004 heeft de Engels krant The Observer zet de Superclásico op de top van hun lijst van "50 sportieve dingen die je moet doen voordat je sterft", zegt dat de "Derby dag in Buenos Aires maakt de Old Firm game eruit ziet als een basisschool kick-over.
Nee is goed.

Maar er is weinig van gelogen, volgens mij mogen de kinderen van die mensen spelen bij Ajax – Feyenoord terwijl zij naar de ECHTE klassieker gaan. In het vorige bericht heb ik al toegelicht hoe hard los iedereen gaat, doe dat nu in gedachten door twee en dan ben je er bijna! Maar ging alles dan van een leien dakje, Jesse? Nee natuurlijk niet! De dag van de wedstrijd kwamen er watervallen uit de lucht – later in het verhaal ga ik nog wat vertellen over watervallen – dus dat veld was niet normaal. De bal rolde niet eens, dus de wedstrijd werd na 9 minuten afgelast. Superchill echt! Vooral omdat hier dus alles overstroomt en de bussen en taxi’s stoppen met rijden, dus stonden we in de stromende regen in Boca (= geen leuke wijk) een beetje gay te zijn. De wedstrijd werd verplaatst naar woensdag en dat was eigenlijk gewoon winnen, want ik stond op een onwijze kutplek waar je geen hol kon zien, dus ben die woensdag heel erg vroeg gekomen en heb de madness van dichtbij mogen meemaken. Heb allemaal filmpjes gemaakt, maar die kan ik om de een of andere reden niet uploaden dus die mogen jullie lekker niet zien. Ik weet wel dat het een show was die je nergens anders kan meemaken, inclusief confettikanonnen, blauwgele shit die door de lucht vliegt, ouwe opa’s die helemaal leip het Puto River (kut River) lied aanheffen, etc. En er werd geloof ik ook nog ergens gevoetbald, een wedstrijd die Boca met 2-0 heeft gewonnen, waarmee het mijn overlevingskansen aanzienlijk heeft vergroot.

Tijd dus om nog een keer de dood in de ogen te kijken, en wel aan de hand van gespring uit een vliegtuig. Ik ging met wat Nederlanders naar Cordoba, en aldaar hebben we dit dus gedaan. Het was een van de vetste dingen ooit. Het viel allemaal wel mee, dacht ik. Ik was redelijk rustig, zelfs nog in het vliegtuig, maar toen die kerel de deur van het vliegtuig open deed begon het me te dagen dat het toch wel redelijk de bedoeling was dat ik mezelf ter aarde ging storten. Dat is gewoon best wel eng. Maarja, toch maar doen, en hiervan heb ik ook een filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=19HDn188V30
Ik heb ook nog een DVD met een soundtrack eronder, en dat is allemaal wat geiler gefilmd, maar toch is het een DVD en ik heb gewoon geen flauw idee hoe je zoiets online zet. Dus ook dit gaat aan jullie gretige oogjes voorbij.
Even kijken waarbij kan je nog meer doodgaan? Oja tijgers aaien. Nou, wij dus tijgers aaien. Dat was allemaal heel mooi. Die beesten lagen ‘m moeilijk hard te chillen en deden er niet zo gek moeilijk over. Ook een baby puma vastgehouden, leeuwen geaaid, baby tijgers geaaid en op de rug van een olifant gezeten. Dit allemaal terwijl ik kneiterbrak was!

Minder gevaarlijk maar net zo goed niet kut was het in Iguazu, waar we 4 dagen heen zijn gegaan met een organisatie. Dus 50 mongolen in een 18-uur durende bus op weg naar een kanshebber voor de zeven wereldwonderen waar het plaatstelijke hostel de parties niet schuwde. Wat je dan doet is even 50 armbandjes kopen op straat en die uitdelen aan de mensen die het verdienen. Mensen schijnen niet door te hebben dat je ze gewoon een touwtje geeft en hun harten lopen over van liefde en behoefte om drank voor je te kopen. Klapper van een tacktiek! De watervallen waren heel erg mooi, zelfs al hadden we nul geslapen. We moesten namelijk elke ochtend om 8 uur bij de bus zijn, maar gingen natuurlijk wel partyen tot 6 uur. Dus elke keer met letterlijk 1 uur slaap stonden wij ons te vergapen aan de schoonheid die Brazilie en Argentinie te bieden heeft. De watervallen waren ook erg mooi.

Onze reisleider heette Martin, en Martin werkt al 6 jaar bij Trip Now. Dus als reisleider kan je dan ontzettend veel mooie reisjes maken. Helaas voor Martin snapt hij dit concept niet en is hij zodoende al 6x naar Iguazu geweest, en nergens anders. Martin had wel op de laatste avond een chick geregeld en veranderde van een rustig baasje in een soort wervelwind van swagger, kruisje onder zijn shirt uit, high-fivend en wat al niet. Want dat kruisje is absoluut noodzakelijk, het brengt geluk (een keer vergeten aan te doen: verschrikkelijke avond gehad: geld kwijtgeraakt, mensen kwijtgeraakt, huilen, foetushouding, alles). Het schijnt ook nog te betekenen dat je in God gelooft, dus dat verklaart waarom zoveel kinderen er ook mee rondlopen. Volwassenen kunnen helderder nadenken, dus die dragen het om hun game altijd op peil te houden. Daarom regelen die paters ook zoveel, dat het in dit geval om kleine jongetjes gaat laten we even buiten beschouwing.

Ik ben overigens ook al een tijdje geleden verhuisd, woon in een mighty chill huis met 4 anderen. Dakterras erbij ook, uiteraard met parilla (bbq) die daar staat als geroepen. Dus om dan niet met 30 mensen daar te gaan vreten zou ronduit kinderachtig zijn.
Over eten gesproken: nog steeds praktisch niet gekookt. Toch maar besloten dat koken gewoon voor homo’s is, nog veel meer dan mannen pijpen (daar komen hetero gasten ook nog wel mee weg vind ik).

Wat moet papa nog meer vertellen. Uiteraard geniet ik dat het een aard heeft, zoveel mogelijk kodakmomentjes meepakken, geniale mensen ontmoeten, taal leren, plaatselijke specialtiteiten proberen (multi-interpretabel), heel veel feesten en nog minder slapen.

Het zijn teveel mooie dingen om op te noemen, daarom heb ik het in één woord geprobeerd samen te vatten wat mijns inziens de lading aardig dekt: bondertora.

Als er nog vragen zijn dan kan je die nu stellen!

Liefs van een oude man

Foto’s: http://jsbsas.myphotoalbum.com/
Zie “skydiven” voor foto’s van... ja, skydiven
Zie “iguazu” voor foto’s van de watervallen en inbegrepen bacchanalen
Zie “heavy petting zoo”, waarin duidelijk wordt dat een beest als ik eigenlijk in een kooi zou moeten zitten